Everyone wants the truth… until they find it
Regie: Ben Affleck
Waar: Trianon, gezien 17 januari
Gone Baby Gone is een politiethriller met fraaie fotografie en dito acteerprestaties. Het is het regiedebuut van Ben Affleck die we als acteur kennen uit de films: Pearl Harbor, Shakespeare in love, Good Will Hunting. Ben Affleck bewijst met deze film dat hij kan regisseren. Samen met cameraman John Toll creëert hij een donkere thriller met zo nu en dan een bijna documentair karakter. Het is waarschijnlijk dat de mensen in de achterstandswijk Dorchester er in het echt ook wonen. Ze lijken zich nauwelijks bewust van de aanwezigheid van de camera. Om dan vervolgens weer te poseren, onschuldig als in een jaren ’60 film.
Met het casten van zijn broer Casey Affleck neemt Ben een risico. Gelukkig, in dit geval pakt dat risico goed uit. Casey speelt een privé detective, Patrick Kenzie, die samen met zijn partner Angie Gennaro (gespeeld door Michelle Monaghan) een detectivebureau runt vanuit Dorchester. Zij kennen Dorchester en haar bewoners dus..
Op een dag wordt Patrick vroeg uit bed gebeld door buurtbewoners van wie het 4-jarig nichtje Amanda is verdwenen. Patrick’s partner Angie twijfelt aan deze klus. Kinderen die het slachtoffer worden van criminaliteit, daar moet je tegen kunnen. Bovendien hebben zij geen ervaring met dergelijke zaken. Met deze verdwijning/kidnapping begeven zij zich op glad ijs. Uiteindelijk zullen zij uit elkaar worden gedreven.
De kracht van deze film zit hem vooral in de karakters en niet zo zeer in de actie. De film heeft een prachtige inleiding met beelden van Boston en de achterstandswijk Dorchester. We horen Patrick Kenzie voordat we hem te zien krijgen: "I always believed it was the things you don't choose that makes you who you are. Your city, your neighborhood, your family. People here take pride in these things, like it was something they'd accomplished. The bodies around their souls, the cities wrapped around those..." De dialogen zijn scherp en realistisch. Samen met Aaron Stockard schreef Ben Affleck het scenario. Het script is gebaseerd op het boek van Dennis Lehane die ook het door Clint Eastwood verfilmde verhaal Mystic River (2003) schreef.
Het plot is misschien wat ongeloofwaardig en mede daardoor komt het verhaal zo nu en dan wat rommelig over. Al is dit overigens in het geheel niet storend. In het boek zal het plot vermoedelijk aannemelijker zijn te maken. Met een dergelijke ontknoping zal er binnen de filmtijd (gemiddeld 90 minuten) heel wat uit de kast moeten worden getrokken. Gelukkig was de cast van de film fantastisch en konden de acteurs dit dragen. Middelmatige acteurs zouden van deze film een fiasco hebben kunnen maken. Maar Ed Harris, Casey Affleck, Morgan Freeman, Amy Ryan en Edi Gathegi, spelen hun rollen doeltreffend. Het schijnt dat Amy Ryan zo overtuigend was als de moeder van Amanda, een vrouw uit de lagere klassen van Boston, dat op de eerste film dag de beveiliging haar geen toegang wilde geven tot de set.
Gone Baby Gone is ook een film over het maken van keuzes en de gevolgen daarvan. Dat krijgt ook Patrick Kenzie voor zijn kiezen. De laatste scene is briljant en illustreert dat mensen nooit echt zullen veranderen.
Regie: Ben Affleck
Waar: Trianon, gezien 17 januari
Gone Baby Gone is een politiethriller met fraaie fotografie en dito acteerprestaties. Het is het regiedebuut van Ben Affleck die we als acteur kennen uit de films: Pearl Harbor, Shakespeare in love, Good Will Hunting. Ben Affleck bewijst met deze film dat hij kan regisseren. Samen met cameraman John Toll creëert hij een donkere thriller met zo nu en dan een bijna documentair karakter. Het is waarschijnlijk dat de mensen in de achterstandswijk Dorchester er in het echt ook wonen. Ze lijken zich nauwelijks bewust van de aanwezigheid van de camera. Om dan vervolgens weer te poseren, onschuldig als in een jaren ’60 film.
Met het casten van zijn broer Casey Affleck neemt Ben een risico. Gelukkig, in dit geval pakt dat risico goed uit. Casey speelt een privé detective, Patrick Kenzie, die samen met zijn partner Angie Gennaro (gespeeld door Michelle Monaghan) een detectivebureau runt vanuit Dorchester. Zij kennen Dorchester en haar bewoners dus..
Op een dag wordt Patrick vroeg uit bed gebeld door buurtbewoners van wie het 4-jarig nichtje Amanda is verdwenen. Patrick’s partner Angie twijfelt aan deze klus. Kinderen die het slachtoffer worden van criminaliteit, daar moet je tegen kunnen. Bovendien hebben zij geen ervaring met dergelijke zaken. Met deze verdwijning/kidnapping begeven zij zich op glad ijs. Uiteindelijk zullen zij uit elkaar worden gedreven.
De kracht van deze film zit hem vooral in de karakters en niet zo zeer in de actie. De film heeft een prachtige inleiding met beelden van Boston en de achterstandswijk Dorchester. We horen Patrick Kenzie voordat we hem te zien krijgen: "I always believed it was the things you don't choose that makes you who you are. Your city, your neighborhood, your family. People here take pride in these things, like it was something they'd accomplished. The bodies around their souls, the cities wrapped around those..." De dialogen zijn scherp en realistisch. Samen met Aaron Stockard schreef Ben Affleck het scenario. Het script is gebaseerd op het boek van Dennis Lehane die ook het door Clint Eastwood verfilmde verhaal Mystic River (2003) schreef.
Het plot is misschien wat ongeloofwaardig en mede daardoor komt het verhaal zo nu en dan wat rommelig over. Al is dit overigens in het geheel niet storend. In het boek zal het plot vermoedelijk aannemelijker zijn te maken. Met een dergelijke ontknoping zal er binnen de filmtijd (gemiddeld 90 minuten) heel wat uit de kast moeten worden getrokken. Gelukkig was de cast van de film fantastisch en konden de acteurs dit dragen. Middelmatige acteurs zouden van deze film een fiasco hebben kunnen maken. Maar Ed Harris, Casey Affleck, Morgan Freeman, Amy Ryan en Edi Gathegi, spelen hun rollen doeltreffend. Het schijnt dat Amy Ryan zo overtuigend was als de moeder van Amanda, een vrouw uit de lagere klassen van Boston, dat op de eerste film dag de beveiliging haar geen toegang wilde geven tot de set.
Gone Baby Gone is ook een film over het maken van keuzes en de gevolgen daarvan. Dat krijgt ook Patrick Kenzie voor zijn kiezen. De laatste scene is briljant en illustreert dat mensen nooit echt zullen veranderen.
Deze verdient zij!
