Her greatest secret was her greatest giftRegie: Lajos Koltai
Met: Vanessa Redgrave, Meryll Streep en Glenn Close
Gezien: Trianon, Leiden (18 oktober, 2007)
De kritieken van enkele filmrecensisten zijn over het algemeen niet bijzonder lovend over Evening. Het zou te traag zijn en een lang uitgerekte tear jerker. De, op een paar minuten na, twee uur durende chick flick toont in ieder geval als een schilderij in de kleuren van Edward Hopper. Geen pastel, maar kleuren die van het doek afspatten met veel contrasten. Het warme rood, het comfortabele groen, het rustgevende blauw en het onderkoelde grijs. Het is overduidelijk dat de regisseur, Lajos Koltai, een cameraman is die we nog kennen van het Holocaust drama Fateless (2005).
Evening is gedraaid in New England en een lust voor het oog. Maar ook de cast is aantrekkelijk en interessant om naar te kijken. Het is dan ook een cast van formaat. Redgrave blijft ontwapenend en jong. Streep raakt haar charme waarschijnlijk nooit kwijt. En de waanzin en de koele blikken van Close zijn niet te overtreffen. Het geheel oogt rustig met veel totaal shots en weinig cuts. Het verhaal is opgebouwd uit flashbacks van de hoofdpersoon. Het sterven van Ann loopt er als een rode draad doorheen. In die zin doet de film denken aan The Notebook.
De kritieken van enkele filmrecensisten zijn over het algemeen niet bijzonder lovend over Evening. Het zou te traag zijn en een lang uitgerekte tear jerker. De, op een paar minuten na, twee uur durende chick flick toont in ieder geval als een schilderij in de kleuren van Edward Hopper. Geen pastel, maar kleuren die van het doek afspatten met veel contrasten. Het warme rood, het comfortabele groen, het rustgevende blauw en het onderkoelde grijs. Het is overduidelijk dat de regisseur, Lajos Koltai, een cameraman is die we nog kennen van het Holocaust drama Fateless (2005).
Evening is gedraaid in New England en een lust voor het oog. Maar ook de cast is aantrekkelijk en interessant om naar te kijken. Het is dan ook een cast van formaat. Redgrave blijft ontwapenend en jong. Streep raakt haar charme waarschijnlijk nooit kwijt. En de waanzin en de koele blikken van Close zijn niet te overtreffen. Het geheel oogt rustig met veel totaal shots en weinig cuts. Het verhaal is opgebouwd uit flashbacks van de hoofdpersoon. Het sterven van Ann loopt er als een rode draad doorheen. In die zin doet de film denken aan The Notebook.
Op een rustige zomeravond in Rhodes Island ligt Ann Grant (Redgrave) op haar sterftbed. Haar twee dochters, Constance en Nina, die ongeveer elkaars tegenpolen zijn zijn daarbij aanwezig. Ook de nachtzuster ontfermt zich als een engel over de doodzieke Ann die zich, onder invloed van morfine, de bruiloft van haar vriendin Lila Wittenborn herinnert. We zien twee hartsvriendinnen waarvan de een gaat trouwen met een man voor wie ze weing voelt en de ander verliefd gaat worden op een serieuze arts. De aantrekkelijke Harris Arden (Patrick Wilson) is voor beide jonge vrouwen een hartebreker, zo zal blijken. Wanneer Ann de naam Harris blijft noemen begint vooral Nina zich af te vragen welke rol deze man heeft gespeeld in het leven van haar moeder.
Evening gaat over het onderdrukken van gevoelens en de macht van de voorzienigheid. Zoals de oudere Lila Wittenborn (Streep) toegeeft aan Nina (Colette); “In the end, it doesn’t really matter”. Tijdens haar sterfproces vraagt Ann zich af waarom ze nooit is getrouwd met Harris. We komen er eigenlijk niet achter, maar ergens begrijpen we het wel. En uiteindelijk heeft Ann er vrede mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten